Nie płacz, tatusiu 1107

---

Tekst:

Biedny, spłakany i nieszczęśliwy tatuś
Mamusia odeszła od niego
Pozostał sam z jedyną córeczką

Drogi ojcze
Nie smućże się
Nie, nie!

Tatusiu, tatusiu, smutna dola twa
Bo twoja córeczka cię zostawiła
"Nie jadę, nie jadę
Od ojca mojego
Tylko sobie już znalazłam chłopca swojego"

"Nie jadę, nie jadę
Od ojca mojego
Tylko sobie już znalazłam chłopca swojego"

(ref.) Nie płacz, tatusiu, nie!
Ja to wrócę na zawsze do ciebie

Nie płacz, tatusiu, nie!
Ja to wrócę na zawsze do ciebie

Kochany tatusiu nie martwże się, nie
Będę koło ciebie przez całe życie
Tak, jak mama chciała
Będę ją słuchała
Bo ja ciebie, drogi ojcze
Będę kochała

Tak, jak mama chciała
Będę ją słuchała
Bo ja ciebie, drogi ojcze
Będę kochała

Tekst do dodania 🙂

Frank Wojnarowski i Jego Orkiestra - Wolność
https://archive.org/details/78_wolnosc-freedom-polka_frank-wojnarowski-i-jego-orkiestra-f.-wojnarowski_gbia0002192b

Frank Wojnarowski i Jego Orkiestra - Rose Maria
https://archive.org/details/78_rose-maria_frank-wojnarowski-i-jego-orkiestra-w.-yansick_gbia0002192a

http://www.45worlds.com/78rpm/record/nc415207us

Usłyszałem z mediów o haniebnym ataku na Jana Pawła II, Karola Wojtyłę i o materiałach, jakie mają na niego i to, że pochodzą z rąk ubecko-esbeckich zdrajców i oprawców, u których fałsz i zadawanie cierpień było na porządku dziennym. Czy jesteśmy w stanie zliczyć tych, którzy za nas cierpieli i oddawali życie? W tym mój ojciec musiał cierpieć w ubeckich więzieniach tylko za to, że kochał Boga i nie potrafił być zdrajcą ani bandytą, a był zabierany jako bandyta, żegnając się z rodziną, tuląc swoją córeczkę, przykrywając ją płaszczykiem, pocieszał: nie płacz, Eluniu, tatuś niedługo wróci. Z takich rąk mają dowody. Jakie to ręce chcą przekazać ten fałsz dalej na człowieka, którego kochał i kocha świat, a bali się oprawcy i zdrajcy, i dalej boją się potomkowie oprawców. Dołączę krótkie wspomnienie:
Pewien ubek, członek z urzędu ubeckiego, powiedział do swojego syna: jesteś już pełnoletni, załatwię ci pracę w urzędzie, to będzie ci w życiu łatwiej. Syn na to odpowiedział: tato, a czy łatwiej jest ci z tym, co robisz? Bo ja się za ciebie wstydzę, ale nie chcę żebyś ty się wstydził za mnie. Między nimi powstała straszna awantura - syn na stałe opuścił dom. Po odejściu syna ojciec się załamał, gdyż był jego jedynym synem. Po jakimś czasie spotkałem tego ojca na pogrzebie mojego taty. Podszedł do mnie, podał mi rękę i smutno powiedział: bądź taki, jak twój ojciec, a nie będziesz żałował. Nie róbmy czegoś, czego możemy żałować.
Jarosław Bobiński

Czyli nie ukrywajmy pedofilii w kościele?

W Polsce aktualnie mamy do czynienia z, że tak powiem, narodowym kryzysem wiary. Kłopotliwe jest też położenie Jana Pawła II - wiedział on, że nie może podkopać autorytetu Kościoła, jako że to ta instytucja odmieni kraj i społeczeństwo, z drugiej strony rozumiejąc, na jaką skalę jest to instytucja... upośledzona - nie zamierzam tu w żaden sposób obrażać Kościoła (jeśli ktoś poczuł się powyższym określeniem urażony, najmocniej przepraszam). Wracając do sedna sprawy - wokół Kościoła właśnie tworzyła się polska myśl niezależności politycznej. W związku z tym papież musiał dbać, ażeby (przynajmniej z wierzchu) nie było skazy na tej instytucji. Dlaczego jednak nie rozprawił się z pedofilią po wyborach 1989 roku, czy po odwołaniu prezydenta Jaruzelskiego? Otóż wiedział, iż w sidłach komunizmu siedzą nie tylko Polacy, ale też wiele innych narodów, i dopiero po upadku komunizmu w ostatnim z państw chrześcijańskich (Jugosławia) postanowił on zacząć "leczyć" strukturę Kościoła. Jednakże nie był już na tyle silny, co na początku pontyfikatu, a przez to, że dał okrzepnąć ustrojowi demokratycznemu w Europie, jest teraz przez tę demokrację wyszydzanym. Rzeczywiście, wdzięczność ludzka to ostatnie, czego można się w życiu doczekać. Doktor Kościoła, reformator, aktualnie we własnej Ojczyźnie doświadcza największego zhańbienia. Przypomina mi się w tym momencie duma o Królu Sobieskim - konkretniej wersy: Rzymskie Watykany/ I rakuskie stany/ Weneckie mitry, stołeczne podwoje/ Dość opłakują śmiertelności Twoje/ W domu tylko, w domu/ Rzadkoś miły komu/ Właśnie jakby nam należały tyry/ Grześć niepamięcią wielkie bohatyry

Autorytety, autorytety…
Przypomina mi się postać prałata Jankowskiego - kapelana "Solidarności".
I jego pedofilia stwierdzona.

To nie jest miejsce na tego typu komentarze.
Błędy zaniechania czy zahahania wymagają dowodów i poważnej rozmowy.
A tutaj jest o piosenkach.